آئین مستان

دیدم به خواب آن آشنا دارد می آید

دیدم که بر دردم دوا دارد می آید

دیدم که با شال عزا و چشم گریان

مولایمان صاحب عزا دارد می آید

تو صاحب این روضه ای دریاب ما را

آغوش خود بگشا گدا دارد می آید

آقا نمی بینی مگر در غیبت تو

خیلی سر شیعه بلا دارد می آید

بچه رو  صرف اینکه می دونند شیعه است،شش ماه داره،سرش رو می برند. آقا کجایی ؟ دوباره حرمله ها از زیر خاک بیرون اومدند.

امشب نمی دانم چه سرّی هست که اینجا

بوی شهیدان خدا دارد می آید

در این زمان خط مقدم هیئت ماست

از جبهه بوی کربلا دارد می آید

اینجا صدای گریه و عطر مناجات

از سنگر  و از خیمه ها دارد می آید

آقا سوالی داشتم از سمت گودال

آوای وا اُمّا چرا دارد می آید

بُنَیَّ قَتَلوکَ وَما عَرَفوکَ وَمِن الْماءِ مَنَعُوکَ.

آقا بگو جدّت مراقب باشد آخر

یک خنجر تیز از قفا دارد می آید

امشب ناله ها لاینقطع باید باشه

همراه با آن قافله با دست بسته

یک خانم چادر سیا دارد می آید

پشت سرش یک دختر ناز سه ساله

با قامتی که گشته تا دارد می آید

می گوید عمه یک نظر بر نیزه ها کن

بابای من همراه ما دارد می آید

رقیه جان سلام بابا، همنشین سرم شدی

چی شده صورتت چقدر، شبیه مادرم شدی

آره می دونم دستاتو بستن

وقتی که سایم از سرت کم شد

شبیه مادر صورتت نیلی

شبیه مادر قامتت خم شد

موهای تو پریشون

موهای من پر از خون

گریه نکن بابا جون

تنها بودی بین یک عده نامحرم

از رو نیزه اشک چشم هاتو می دیدم

اومدم راحتت کنم از این رنج و غم

دختر دیگه با خودم تو رو می برم

سلام بابای خوب من

خوش اومدی به ویرونه

می بخشی که نمی تونه

رقیه رو پاش بمونه

بدون دست مهربون تو

زجری کشیدم توی این صحرا

بابا نبودی سیلی می خوردم

عمه می گفت که بگو یا زهرا

بابا بشنو صدامو

بیا از این نامردا

بگیر گوشواره هامو

مثل لب هات دل من خونه بابایی

دخترت بی تو نمی مونه بابایی

عاشقی را به کل دنیا نشون میدم

می بوسم لبای تورو واست جون میدم

دیدن سر و محکم داره فشار میده،به سینه چسبانده،معلومه بابارو نشناخت،سر رو نشسته بودند،با این انگشتاش خون بین محاسن رو پاک میکرد،مثل ابی عبدالله که بالا سر علی اکبر خون از دهان علی در می آورد،خون رو از دهان بابا در می آورد، ثمّ إنّها وضعت فمها على فمه الشّریف لب هاش رو به لب های بابا گذاشت، بابا، بابا ...

به روی دامن پدر سه ساله دیده هر کسی

اما به دامن سه ساله ای بریده سر ندیده کس

باور نداشتم بیای به اینجا

خوش اومدی به خرابه بابا

دیروز رو نیزه بودی

هستی حالا رو زانوم

تا شدی مهمون من

خوب شده درد پهلوم

این همه رنج و بلا کی دیده

بابا رو نی بابا کی دیده

هر چی دویدم بابا

باز نرسیدم بابا

روی نی بودی چشماتو

از دور بوسیدم بابا

از درد بی حساب،سرم را گرفته ام

با دستمال بال و پرم را گرفته ام

از صبح تا غروب نشستم یکی یکی

این خارهای موی سرم را گرفته ام

ای حسین............

شب حضرت رقیه سلام الله علیهاست و هر شب اذن میگیریم، خدا ان شاالله به حق امیر المؤمنین هر كسی هر دردی داره حاجتی داره، حاجت روا كنه به حق حضرت رقیه سلام الله علیها

روزا بی قراری

یا امام زمان

روزا بی قراری

شبا گریه داری

بمیرم برات كه، كسی رو نداری

سرت رو ، روشونش بذاری

روزا گریه دارم

روزا بی قرارم

شبا گریه كارم

برا دیدن تو،  لیاقت ندارم

سرم رو كف پات میذارم

یا امام زمان آقا جان

اگه كور كورم

اگه از تو دورم

میخوابم امشبی كه، تو دریای نورم

دلم رو با اشكام بشورم

تو آقای مایی

می دونم میایی

شهیدامون امشب، با تو كربلایی

میایی تو صاحب عزایی

امام زمان

نوایی نوایی ، اَمون از جدایی

بریم خرابه

نوایی نوایی ، اَمون از جدایی

چشام تار تار، باباجون كجایی

خرابه شده كربلایی

آی بابا بابا، آی بابا بابا، آی بابا بابا، وقتی میگن "وای" مال مصیبته، "آه" مال حسرته، "آی" مال درده،  آی بابا بابا، آی بابا بابا، آی بابا بابا....

دلم خونه خونه

دلم تنگه تنگه

هنوز داره یك شب

با بچه ات میجنگه

تو موهام پر از خورده سنگه

دلم خونه خونه

دلم تنگه تنگه

هنوز داره یك شب

با بچه ات میجنگه

چی شده خانوم؟بابا یه شب بزرگترها بچه هاشون رو آوردند، دامن بچه هاشون رو پر ازسنگ كردند،  یه عده ای هم بچه هاشون چوب دستشون بود، بزرگترهاشون كف میزدند، ریختند تو خرابه،  بچه هاشون اینقدر بچه های مارو زدند. تو چیكار كردی خانوم جان؟ همه ما پشت عمه مون سنگر گرفتیم،  من كه نمیتونستم فرار كنم پاهام زخم بود، خمیده خمیده میلنگیدم،  عمه ام گوشه ی خرابه همه ی ما رو نگه داشت، اما از لابه لای دستا همینطوری چوب و سنگ رد میشد، عمه ام زخمی شد، بابا جون سه ساله منو دیدی ،  الان منو ببینی نمیشناسی عجیب نیست،  عمری با عمه ام زینب زندگی كردی اگه الان چشات رو وا كنی عمه ام رو نمیشناسی، ای وای بابا، ای وای بابا،  ای وای بابا...

وقتی سر تو بر روی یك نیزه جا گفت

تا سر رفت رو نیزه

شلاق سراغ من و  عمه را گرفت

آن نیزه ای كه زیر سر تو نشسته است

آخر تو را ز دست من و عمه ها گرفت

از شمر سهم مادریم را گرفتم

یك پهلوی شكسته

سهمت چیه خانم جان؟

یك پهلوی شكسته توان مرا گرفت

امان از محله ی یهودی ها

از بین نیزه پیرزنی گیسوی مرا

با بغض چندساله ی تو بی هوا گرفت

بچه داشت میرفت، خودش ندید، بی هوا گرفت، بی هوا زدند. یك خط حماسه بخونم این جیگرت حال بیاد

از خطبه های عمه دلم قرص شد پدر

باید دهان عمه ی مان را طلا  گرفت

چشم عمو به داد من و معجرم رسید

      اما

حیف از دو گوشوراه كه یك بی حیا گرفت

هی دستش رو گرفت، گفت:نكش خودم در میآرم گوشوراه  هام رو

دختردارها كجا نشستند؟ كی دختر داره؟ كیآ گوش دخترشون رو سوراخ كردن برا گوشواره؟ ان شاءالله بزرگ میشی اونا كه ازدواج نكردن ازدواج میكنند، دختر دار میشین،  میفهمین من چی میگم. متوجه میشی، این سوراخ گوش اگه یه مدت گوشواره توش نباشه، خیلی آروم آروم باید بازش كرد، معمولاً این جور كارها رو بابا انجام میده، هی با این گوشواره بازی میكنه،  هی میگه بابا یواش، چشم عزیزم، آروم آروم،  لاله ی گوش درد نداره، خود گوش درد داره، اونایی كه دختر دارند من میخوام بهشون یاد بدم،  هر موقع این سوراخ گوش دختر بسته شد آروم آروم، یه خورده روغن،  آروم آروم با خود گوشوراه، با یه سوزنی كه تیز نباشه، با یك سیم خیلی لطیف، اروم آروم میپیچونی كه گوش رو زخم نكنه،  اینجوری راه گوشواره باز میشه،  اونم از اول تا آخرش هی باید بهش بگی عزیزم،  عمرم،  تا گفت:بابا بگو چشم، دیگه تموم شد،  دوباره عشقم،  آروم آروم تا راه گوشواره دوباره باز بشه، بعد هم كه گوشواره رو بخوان در بیارن فشار به لاله ی گوش نباید بیآرن، دارم دختر داری بهتون یاد میدم،  آروم آروم این گیره اش رو باز میكنی،  آرو آروم این گوشوراه رو درمیآری،  

حیف از دو گوشوراه

دستش رو گوشاش بود، هی چپ و راست،  دو تا دستارو با یه دست گرفت،  دست رو برد طرف گوشوراه، این سرش رو برگردوند، آقام من و ببخشه،  اینقدر  زد كه سر بی حس شد،  خودم بهت میدم.آی بابا

از سنگ پشت بام سرم درد میكند

از ضجه های بی اثر من صدا گرفت

امان از اون ناله ای كه آه بگیره

گفتم دعا كنم كمر زجر بشكند

با یك دل شكسته چه دیدی دعا گرفت

من هر چقدر ناله زدم بیشتر زدند

از من نفس،  عدوی تو با ضرب پا گرفت

ای حسین........

مجنون شبیهه طفل تو شیدا نمیشود

خواهم ببوسم از لبت اما نمی شود

حالا اومدی كه دیگه من نمیتونم جلوت بلند شم.

باشه كنج تنور و تشت طلا رفتی خونی ما نیومدی

سلام آقا فدای تو

فدای گریه های تو

من بمیرم برای تو

یابن الحسن دل همه

شده قیامت آقا جون

برای قلبت بمیرم

سرت سلامت آقا جون

آقای من، آقای من

آقای مهربون من

آقای من، آقای من

درد و بلات برای من

عاشورا رفت ولی دلها

هنوز تو کربلاست آقا

سینه زنات کجا برن

حسینیه ات کجاست آقا

شرمنده ایم که زنده ایم

تو صاحب دلامونی

تویی که بین روضه ها

مراقب دلامونی

خونی که توی دلمه

هنوز سرازیر نشده

هنوز میخوام گریه کنم

هنوز چشام سیر نشده

دوباره بارون اومده

این شب جنون اومده

آقامو سر بریدن و

شام غریبون اومده

شعله چشمامون و

بوی پر سوخته میاد

بوی پر اهل حرم

با چادر سوخته میاد

آسمونه اهل حرم

دیگه کبوتر نداره

زینب تو این نامحرما

دیگه برادر نداره

پاشو ببین برادرم

زخمی شده بال پرم

یادته با تو اومدم

بدون تو باید برم

حسین من، حسین من

این آخرین ذکر منه

اینکه تو دستشونه

سر برادر منه

همین امشب سر ابی عبدالله رو بردن به کوفه، از همین ساعات دیگه سر تو تنور خولیه......

هر تشنه به جای آب سیلی می خورد

با روی ز خون خزان سیلی می خورد

هر طفل یتیم که از بنی هاشم بود

از آل بنی شرار سیلی می خورد

از آنکه به کودکی علی نانش داد

ناموس ابوتراب سیلی می خورد

دلبند علی تا که ز درگاه خدا

شیخی ببرد ثواب سیلی می خورد

اسلام بنی امیه جاری شد و

زن با داشتن حجاب سیلی می خورد

تا به فراز نیزه قرآن میخواند

هر سوره آن کتاب سیلی می خورد

خاکم بر سر که اصغر از نی می دید

از قاتل او رباب سیلی می خورد

ای کاش بریده می شد از تن سر من

می تاخت هزار اسب بر پیکر من

ای وای به من که پیش چشمان ترم

بستن سرت به نیزه با معجرم

نیزه و شمشیر ها رو کنار زد، یه بدن پاره پاره پیدا کرد، بدن نگاه کرد، صدا زد: انت اخی... تو داداش منی تو بچه ی فاطمه ای....

زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست

خار خاشاک زمین منزل ماوای تو نیست

هر شب یتیم توست دل جمکرانی ام

جانم به لب رسیده بیا یار جانی ام

از باد ها نشانی تان را گرفته ام

عمری است عاجزانه پی آن نشانی ام

طی شد جوانی من و رویت نشد رخت

شرمنده ی جوانی از این زندگانیم

با من بگو که خیمه کجا می کنی به پا

آخر چرا به خاک سیه می نشانی ام

در روضه احتمال حضورت قوی تر است

شاید به عشق نام عمویت بخوانی ام

این روزها که حال مرا درک می کنی

بگذار دست بر دل آتشفشانی ام

در به دری برای غلام تو خوب نیست

تأیید کن که نوکر صاحب زمانی ام

دیدم به خواب آن آشنا دارد میاید

دیدم که بر دردم دوا دارد می یاید

دیدم که با شال عزا و چشم گریان

مولایمان صاحب عزا دارد می آید

ای بانی این روضه ها دریاب ما را

آغوش خود بگشا، گدا دارد می یاید

چه سری است کاینجا

بوی شهیدان خدا دارد می آید

در این دهه خط مقدم هیئت ماست

از جبهه بوی کربلا دارد می یاید

اینجا صدای گریه و عطر مناجات

از هیئت رزمنده ها دارد می یاید

آقا سوالی داشتم از سمت گودال

آوای یا اُماه چرا دارد می یاید

تو دلم یه دنیا حرفه، که می خوام بگم براتون

تو بگو به من کجایی، تا ببوسم خاک پاتون

آقا جون دلم گرفته، مثل آسمون پاییز

می دونم مرغ دل من، دوباره کرده هواتون

با خودم یه نذری کردم، که اگه تورو ببینم

با همون نگاه اول، جونمو بدم براتون

گل زهرا، گل زهرا....

چه خوبه خونه ی قلبم، بشه جای تو همیشه

حک کنی رو صفحه دل، نقش روی دلرباتو

چی می شه یه بار شبونه، رد شی از کوچه قلبم

روی ماه تو ببینم، یا که بشنوم صداتو

ماروهم یه نیمه شب، تو نماز شب دعا کن

تاصبا برام بیاره، صدا و سوز دعاتو

بیا تا برات بمیرم، که به عشق تو اسیرم

الهی به جون بگیرم، همه دردو بلاتو

بیا تا دورت بگردم، حالا که اسیر دردم

بیا ای یوسف زهرا، ببوسم شال عزاتو

گفتی پر خون میشه چشمات، از غم داغ شقایق

الهی که من بمیرم، نبینم خون چشاتو

قربون چشات آقا، خال رو لبات، میمیرم برات